Fot. Siemens

W tym miesiącu został otwarty w Niemczech Energiepark Mainz, wytwórnia wodoru czerpiąca energię z pobliskich elektrowni wiatrowych. Fabryka będzie w stanie zaspokoić zapotrzebowane na wodór 2000 samochodów. Budowa wytwórni trwała rok i kosztowała 17 mln euro.

Inwestycja powstała dzięki współpracy spółki komunalnej Stadtwerke Mainz AG, producenta gazów przemysłowych Linde Group, firmy Siemens i Uniwersytetu Nauk Stosowanych RheinMain. Część produkowanego w wytwórni wodoru będzie zaopatrywać publiczne stacje tankowania, których w Niemczech jest dziś kilkanaście i wciąż powstają nowe. Energiepark Mainz będzie produkował około 200 ton wodoru rocznie, co nie stanowi jeszcze maximum jego możliwości produkcyjnych.Taka ilość wystarczy dla 2000 samochodów, przy średnim przebiegu 10 000 km rocznie.

Wytwórnia będzie czerpała energię głównie z pobliskich elektrowni wiatrowych. Jak powiedział dr Wolfgang Büchele, CEO Linde: „Obecnie większość wodoru produkowanego przez firmę Linde na potrzeby stacji tankowania pojazdów jest wytwarzana ekologicznymi metodami”.

Andreas Opfermann, dyrektor działu badań i rozwoju firmy dodał, że zakłady takie jak Energiepark mają kluczowe znaczenie dla sukcesu rynkowego samochodów na wodorowe ogniwa paliwowe.„Wprowadzenie technologii wodorowej do motoryzacji uda się wyłącznie, jeśli jednocześnie pojawią się zakłady produkujące wodór, stacje tankowania i samochody na ogniwa paliwowe. Nasza technologia jest w lepszej sytuacji niż samochody elektryczne, których właściciele muszą liczyć się z tym, że w każdym kraju obowiązują inne standardy gniazdek i wtyczek oraz różne poziomy napięcia. Na stacjach tankowania wodoru mamy ten sam standard”.

Otwarcie Energiepark Mainz poprzedza wprowadzenie na niemiecki rynek pierwszego na świecie seryjnego samochodu na wodorowe ogniwa paliwowe. Toyota Mirai to sedan średniej wielkości napędzany silnikiem elektrycznym o mocy 154 KM. Źródłem zasilania silnika są wodorowe ogniwa paliwowe, w których wodór łączy się z tlenem. W wyniku reakcji uwalnia się energia i powstaje czysta woda, dlatego Mirai nie emituje żadnych zanieczyszczeń. Samochód wyposażony jest także w niewielki zestaw baterii niklowo-metalowo-wodorkowych oraz układ odzyskiwania energii z hamowania.

Tankowanie dwóch wysokociśnieniowych zbiorników wodoru trwa tylko 3 minuty. Samochód ma zasięg 502 km na jednym tankowaniu. Zużywa energię odpowiadającą spalaniu 4.2 l benzyny na 100 km. Rozpędza się maksymalnie do 180 km/h, a 100 km/h osiąga w 9 s.

Energiepark Mainz udowadnia, że najbardziej przyszłościową metodą pozyskiwania wodoru jest elektroliza wody z wykorzystaniem energii odnawialnej. Niemiecka wytwórnia jest poniekąd odpowiedzią branży alternatywnych energii na zarzuty sceptyków, którzy przekonują, że choć samochody na wodorowe ogniwa paliwowe emitują tylko wodę, to produkowanie wodoru wymaga sporych nakładów energii, która najczęściej pochodzi z elektrowni węglowych lub gazowych. Poza tym w wyniku najczęściej stosowanej jak dotąd metody pozyskiwania wodoru z metanu emitowany jest dwutlenek węgla.

Krytycy wodoru zapominają jednak dodać, że ropa naftowa nie wypływa sama spod ziemi od razu w postaci benzyny, oleju napędowego czy paliwa lotniczego, ale trzeba ją wydobywać z coraz trudniej dostępnych pokładów, ponosząc coraz większe koszty, a proces wydobywania ropy, jej rafinacji i transportu produktów ropopochodnych powoduje nieporównanie większe skażenie środowiska niż wyprodukowanie metanu z odpadów komunalnych czy rolnych albo elektroliza wody, szczególnie jeśli użyjemy do tego energii wiatrowej lub słonecznej.

Oczywiście można dalej argumentować, że produkcja wiatraków i ogniw słonecznych także wpływa na środowisko, ale warto pamiętać, że dotyczy to także szybów naftowych, rafinerii, ropociągów i wielkich sieci przesyłowych, dostarczających energię z przemysłowych elektrowni na duże odległości. Wielką zaletą elektrolizerów wody jest natomiast to, że mogą mieć niemal dowolne rozmiary -- każdy właściciel samochodu na wodorowe ogniwa paliwowe może sobie takie urządzenie postawić w swoim garażu i produkować wodór we własnym zakresie.